Śmierć Pana Dyrektora była dla nas ogromnym zaskoczeniem. Jak zwykle przyszła nie w porę. Odebrała nam wybitnego pedagoga, świetnego dyrektora, pełnego ciepła i nadzwyczajnej dobroci, przyjaciela oraz mentora. Dyrektora, który był dla nas przykładem, doceniał, inspirował do działania i ciągłego doskonalenia.

Szkoła, w której pracował była dla Niego tak naprawdę drugim domem, a swojej pracy potrafił oddać się bez reszty. Od chwili, gdy objął stanowisko dyrektora robił wszystko, aby była ona wzorową placówką oświatową, przyjazną całej społeczności szkolnej. Stworzył w niej niepowtarzalny klimat i atmosferę. Mury Szkoły Podstawowej nr 3 wychowały wielu wspaniałych uczniów, dobrych i serdecznych ludzi.

Dzięki Niemu Szkoła Podstawowa nr 3 zmieniła się w nowoczesną placówkę oświatową. Nie bał się podejmować odważnych decyzji i trudnych wyzwań – czego owocem jest przepiękna sala gimnastyczna, bogato wyposażone sale lekcyjne, czy też kompleks boisk sportowych. Idąc z duchem czasu znakomicie poradził sobie z wyzwaniami reformy oświatowej, łącząc umiejętnie dwie sąsiadujące ze sobą szkoły w jeden sprawnie funkcjonujący organizm.

Jego ogromna wiedza i bogate doświadczenie zawodowe były wielokrotnie doceniane. Jednak On zawsze był skromny. Liczne nagrody odkładał szybko na półkę. Ważniejszy był dla Niego szczery uśmiech ucznia. Cieszył się, gdy słyszał o sukcesach swoich uczniów zarówno tych szkolnych, jak i w życiu prywatnym. Będzie nam tego brakowało…

Kornel Makuszyński, patron naszej szkoły, w jednym ze swoich utworów pisał tak: „Nauczanie jest nie tylko pracą, jedną z najcięższych, jest to przy tym sztuka wzniosła i twórcza, bo ma za zadanie stworzenie człowieka pełnego, doskonałego człowieka.”

I takiego – Panie Dyrektorze – Ciebie zapamiętamy, bo w swojej pracy czułeś się po prostu spełnionym, szczęśliwym człowiekiem. Spoczywaj w pokoju!